گوهر مروارید

مروارید یا دُر، گوهری معمولاً سفید و درخشان است که درون برخی از نرم‌تنان دوکفه‌ای مانند صدف مروارید به وجود می‌آید که دارای خواص شگفت انگیزی می‌باشد.

صدف ها بستر رشد مرواریدها هستند. وقتی جسمی خارجی مانند ذره‌ای شن بین صدف و پوسته او قرار بگیرد،

صدف لایه هایی مرکب از ماده آلی شاخی کونچیولین و بلورهای کلسیت یا آراگونیت را به دور جسم خارجی ترشح میکند.

از این لایه های هم مرکز رفته رفته مروارید شکل میگیرد.

جنس مروارید با جنس دیواره درون صدف یکسان است. شکل مروارید اغلب نزدیک به کره و گرد است

هرچند به شکل های دیگر مانند گلابی و دکمه و حتی شکل های نامنظم هم دیده میشود.

درشتی آن به درشتی دانه خشخاش تا تخم کبوتر می باشد.

رنگ مروارید اغلب سفید است ولی ممکن است به رنگهای صورتی و زرد و سبز و آبی و قهوه ای و سیاه نیز دیده شود.

مروارید در خلیج فارس و اقیانوس هند و استرالیا صید میشود.

در قرن بیستم پرورش مروارید نیز رایج شد. (برای تهیه مروارید پرورشی) که گاه مروارید مصنوعی نیز نامیده میشود

با سوراخ، کردن پوسته صدف، یک قطعه مروارید بسیار کوچک را در درون صدف قرار میدهند تا جانور لایه هایی به دور آن ایجاد کند.

عمر مروارید بیش از صد و پنجاه سال نیست و خشکی و رطوبت هر دو برای دانه های مروارید مضر است.

همچنین آتش و حتی گرمای بیش از اندازه بدن می تواند سبب شود تا آب موجود در ماده کنچولین از بین برود و عمر مروارید کوتاه شود.

همچنین برخورد سطح مروارید با اجسام و تماس آن با کثیفی، اسیدها، مواد آرایشی، اسپری و عطرها در دوام و جلای مروارید اثر منفی می گذارد

و سبب می شود مروارید مات و بی جلا گردد و سپس ترک بخورد و سرانجام پوسته پوسته شود.

لذا سفارش می کنند که مروارید را همراه با دیگر جواهرات به کار نگیرید.

خواص مروارید:

شادی آور – غم و اندوه را دور می کند – نماد ضد افسردگی

دفع نیروهای منفی و جذب انرژی مثبت، پادزهر، خوش شانسی ، تقویت عشق خالصانه، ایجاد مهر و محبت میان همسران، از خودگذشتگی

خواص درمانی مروارید:

تقویت عضالت، طول عمر، قدرت بودنی، گردش خون، قلب، اضطراب، ترس، بیقراری.

همچنین موجب تقویت چشم میشود، روشنایی و نور آن را می افزاید و برای تقویت معده و روده ها و درمان زخم معده موثر است.

درمان ادرار بیش از حد مخصوصا شب ادراری کودکان، جنون و بیماری های ذهنی، دیابت، اسهال، دل درد، بیقراری، بیماری های مثانه،

یرقان، اعتیاد به الکل، ترس، بیماری های چشمی و پوستی، زخم معده، تب، آسوم، رماتیسوم، التهاب، کلیه ها، سنگ کیسه صفرا، اضطراب،

سر درد، خونریزی، اختالات دستگاه گوارش، سرماخوردگی، نفخ، عطسه های دائمی، بیماری های مزمن، رفع بوی بد دهان و تهوع می‌شود.